Laatst bijgewerkt: Juni 2025

➜ BIOLOGIE

• FAMILIE: Scrombidae

• KENMERKEN: Spoelvormig en robuust lichaam, blauwzwarte rug, witzilveren zijkanten, korte borstvinnen in vergelijking met andere tonijnsoorten.

• HABITAT: Pelagische soort die kan leven in water tussen 3 en 30°C en tot meer dan 1.000 m diep.

• VOEDSEL: Voornamelijk vis, maar zeer opportunistisch (krabben, inktvis, kwallen…).

• GESLACHTSRIJP: Bestand oost: 115 cm (VL) d.w.z. 30 kg (4 jaar).
  Bestand west*: 190 cm (VL) of 150 kg (9 jaar).

• PAAITIJD: Bestand oost: van half mei tot begin juli (in de Middellandse Zee).
  Bestand west: van half april tot juni (Golf van Mexico).

• LEEFTIJD: 30-40 jaar.

➜ VANGST

Twee bestanden van Thunnus thynnus komen vaak voor in de Noord-Atlantische Oceaan: één in het westen (westelijke bestand langs de Amerikaanse kusten) en de andere ten oosten van de 45° westerlengte (oostelijk bestand in de oostelijke Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee). Tussen deze twee bestanden zijn er voortdurend migraties. De oude beschavingen uit het Middellandse Zee visten reeds op de blauwvintonijn en ze maakten reeds gebruik van de migratie van deze vis, om ze met een lijn of strandzegen te vangen. Vanaf de 16e eeuw werden deze technieken geleidelijk vervangen door korven (geplaatst langs de kust), vervolgens door de ringzegen en beuglijnen vanaf midden 20e eeuw. De ontwikkeling van de hoogwaardige sushimarkt in Japan in de jaren ‘80 leidde tot intensivering van de blauwvintonijn-visserij, wat resulteerde in vangsten die ver boven het reproductiepotentieel van de populatie lagen. De meeste vangsten van het oostelijke bestand komen uit de Middellandse Zee. De ringzegen en de beuglijn zijn hier de dominante visserijtechnieken, met respectievelijk 89% en 6,5% van de vangsten in 2021. Blauwvintonijn uit het westelijke bestand wordt voornamelijk door de Verenigde Staten bevist. De totale vangsten piekten hier in 1964 (18.608 ton) en daalden geleidelijk tot 2.303 ton in 2021.

➜ AQUACULTUUR

De blauwvintonijn die in de Middellandse Zee gevangen wordt met ringzegens, wordt via transportkooien naar viskwekerijen in Spanje, Italië, Malta, Kroatië, Turkije en Tunesië overgebracht. De blauwvintonijn wordt vervolgens vetgemest om een vleeskwaliteit te bereiken die voldoet aan de marktcriteria. Nadien wordt ze ingevroren om voornamelijk naar Japan te worden geëxporteerd. De vissen worden gevoerd met kleine pelagische vissen (tussen 2 en 5 kg wilde vis per kg geproduceerde blauwvintonijn).

➜ TOESTAND VAN DE BESTANDEN

➜ BEHEER VAN DE BESTANDEN

De hoge marktwaarde van deze vis, heeft in het verleden geleid tot veel illegale vangsten. Daarenboven was er gebrek aan handhaving van de beheersregels, wat vanaf de jaren ‘90 geleid heeft tot ernstige overbevissing van het oostelijke bestand. De toestand werd als kritiek beschouwd. Om deze situatie het hoofd te bieden, heeft ICCAT (in 2007) een 15-jarig herstelplan opgestart dat heeft bijgedragen aan het verbeteren van de toestand van de hulpbron. Dit plan omvatte: een minimumvangst, een vermindering van de vangstcapaciteit, periodes van sluiting, verscherpte controles, en een plan ter bestrijding van IOO-visserij. In 2008 werd eveneens een herstelplan (over meer dan 20 jaar) opgesteld voor het westelijke bestand, wat eveneens door overbevissing bedreigd werd. In 2022 heeft de ICCAT voor het eerst een nieuwe beheerprocedure goedgekeurd voor de twee blauwvintonijnbestanden (Oost en West), met als doel de duurzaamheid van deze visserij op lange termijn te kunnen waarborgen en een steviger beheerkader te bieden (met TAC's vastgesteld over een periode van drie jaar).
 

TUSSEN 2023 EN 2025
TAC voor het oostelijk bestand: 40 570 ton
TAC voor het westelijk bestand: 2 726 ton
 

Minimale grootte:
❚❙ De Oostelijke zone 30 kg of 115 cm (totale lengte). Vangsten tussen 8 en 30 kg (75-115 cm) zijn toegestaan binnen de maximale limiet van 5% van de totale hoeveelheid blauwvintonijn aan boord, voor vaartuigen die actief op blauwvintonijn vissen.
Afwijking ambachtelijke visserij:

• Oost-Atlantische Oceaan (sleeplijnen): 8 kg (75 cm TL). Voor boten kleiner dan 17 m kunnen vangstrechten worden verleend voor blauwvintonijn met een gewicht van ten minste 6,4 kg (70 cm TL).

• Middellandse Zee (sleeplijnen, beug- en lijnvisserij): 8 kg (75 cm TL) binnen een limiet van 23% voor Frankrijk in 2021.

❚❙ De Westelijke zone
30 kg of 115 cm (TL) - 10% tolerantiemarge.

CONSUMPTIE 

Blauwvintonijn wordt voornamelijk vers in schijfjes op de markt gebracht. Ook bevroren en gedroogd wordt het verhandeld voor de Spaanse "mojama" en Italiaanse "mosciame" markt. Frankrijk en België importeren voornamelijk verse blauwvintonijn uit Spanje. België importeerde 45 ton blauwvintonijn in 2021. In totaal werd er door de Belgen 210 ton tonijn geconsumeerd (alle soorten samen).

ECOLABELS

• MSC • twee visserijen zijn gecertificeerd (een Japanse en een Spaanse in de noordoostelijke Atlantische Oceaan en een Franse
  in de Middellandse Zee - de Sathoan-producentenorganisatie).
• DUURZAME VISSERIJ • 2 Franse visserijen zijn gecertificeerd (producentenorganisatie Sathoan en Vendée).